Welcome Dutchies
Blijf op de hoogte en volg Esther
25 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Hi there!
Het is alweer een paar dagen geleden dat we zijn aangekomen, dus het is tijd voor een update. Na een lange vliegreis over Dubai, Sydney en eindbestemming Christchurch, was het dan eindelijk zover. Na anderhalf jaar voorbereiding waren we er. Het vliegveld afkomen was meteen de eerste challenge. Ik hoefde alleen door de x-ray, waar je bagage wordt gescand en dan is het klaar. De rest moest alleen hun hele koffer laten checken en daar nemen de kiwi's ruim de tijd voor. Daar stond ik dan, alleen te wachten op de rest. Dat duurde mij naar een tijdje te lang, dus ik ging vast op zoek naar Caroline. We verblijven bij haar en Jonas. Ze was super enthousiast dat we er eindelijk waren en gelukkig volgde de rest ook vrij snel. Eindelijk begon het laatste stukje van onze lange reis (die trouwens nog best meeviel), op weg naar het huis van Caroline en Jonas. Het was een beetje een 'bumpy ride', omdat de wegen door de aardbeving flink zijn toegetakeld. Het huis waar we de komende drie maanden zullen verblijven, is heel mooi. Keimpe en ik hebben een eigen verdieping. Beide een eigen slaapkamer en we delen samen een badkamer. Dat is echt super fijn. Ik was vrij moe die avond, dus ik heb best op tijd mijn bed opgezocht. Caroline zei later dat ik een beetje op een zombie leek, haha. Zo voelde ik me ook een beetje.
De volgende dag ging het een stuk beter. Slapen in een bed is toch meer mijn ding. Jonas en Caroline waren allebei naar hun werk, dus Keimpe en ik hadden het rijk alleen. Er lag een heel lief briefje op de keukentafel met 'Welcome Dutchies'. Zo noemen ze ons ook steeds. We besloten naar het strand te wandelen. Een toch van ongeveer een half uur. Wij verdwaalden natuurlijk weer, dus het werd een tocht van een uur. De terugweg ging gelukkig iets sneller. Die avond zijn we met z'n vieren uit eten geweest. Dat was erg gezellig en zo leer je elkaar wat beter kennen. Daarna gingen we nog even naar de supermarkt. Keimpe en ik waren allebei flink verbrand. Er is hier geen ozonlaag, dus je verbrand veel sneller dan ergens anders. Daar hadden wij alleen niet zo goed over nagedacht en daardoor liepen we rond als twee kreeften.
Zaterdag hebben Jonas en Caroline ons meegenomen naar de 'container mall'. Na de aardbeving, nu vier jaar geleden, stond er vrijwel niets meer overeind. Vrij snel hebben de mensen hier gekleurde containers neergezet en daar winkeltjes van gemaakt. Het weer was prachtig, mensen maakte muziek, zaten op terrasjes en slenterden wat rond tussen de containerwinkeltjes. Tegenover de container mall zat het 'Earthquake museum'. Keimpe en ik hebben daar gekeken en dat was enorm indrukwekkend. Ik merk steeds weer dat het nog heel diep zit bij de bewoners van Christchurch en iedereen heeft zijn eigen verhaal. Het heeft veel meer impact gehad dan ik van tevoren dacht. 's Avonds hadden we een buurt barbecue, bij een stel verderop in de straat. Hartstikke gezellig. De mensen hier zijn erg vriendelijk en daardoor voel je je als buitenlander heel welkom. Kortom: een zeer geslaagde avond.
Op zondag zijn we even naar een winkelcentrum geweest. Daar hebben we even koffie gedronken en wat gewinkeld. Toen we weer thuis waren, mochten Keimpe en ik de mountainbikes lenen die hier in de garage staan. Dat was super tof. Het is echt een mooie plek om te gaan mountainbiken.
Het waren hele fijne en leuke eerste dagen. Ik voel me hier enorm op mijn plek en het voelt nu al als een thuis. Ik heb veel zin in de rest van de drie maanden. We gaan er wat moois van maken!
Het is alweer een paar dagen geleden dat we zijn aangekomen, dus het is tijd voor een update. Na een lange vliegreis over Dubai, Sydney en eindbestemming Christchurch, was het dan eindelijk zover. Na anderhalf jaar voorbereiding waren we er. Het vliegveld afkomen was meteen de eerste challenge. Ik hoefde alleen door de x-ray, waar je bagage wordt gescand en dan is het klaar. De rest moest alleen hun hele koffer laten checken en daar nemen de kiwi's ruim de tijd voor. Daar stond ik dan, alleen te wachten op de rest. Dat duurde mij naar een tijdje te lang, dus ik ging vast op zoek naar Caroline. We verblijven bij haar en Jonas. Ze was super enthousiast dat we er eindelijk waren en gelukkig volgde de rest ook vrij snel. Eindelijk begon het laatste stukje van onze lange reis (die trouwens nog best meeviel), op weg naar het huis van Caroline en Jonas. Het was een beetje een 'bumpy ride', omdat de wegen door de aardbeving flink zijn toegetakeld. Het huis waar we de komende drie maanden zullen verblijven, is heel mooi. Keimpe en ik hebben een eigen verdieping. Beide een eigen slaapkamer en we delen samen een badkamer. Dat is echt super fijn. Ik was vrij moe die avond, dus ik heb best op tijd mijn bed opgezocht. Caroline zei later dat ik een beetje op een zombie leek, haha. Zo voelde ik me ook een beetje.
De volgende dag ging het een stuk beter. Slapen in een bed is toch meer mijn ding. Jonas en Caroline waren allebei naar hun werk, dus Keimpe en ik hadden het rijk alleen. Er lag een heel lief briefje op de keukentafel met 'Welcome Dutchies'. Zo noemen ze ons ook steeds. We besloten naar het strand te wandelen. Een toch van ongeveer een half uur. Wij verdwaalden natuurlijk weer, dus het werd een tocht van een uur. De terugweg ging gelukkig iets sneller. Die avond zijn we met z'n vieren uit eten geweest. Dat was erg gezellig en zo leer je elkaar wat beter kennen. Daarna gingen we nog even naar de supermarkt. Keimpe en ik waren allebei flink verbrand. Er is hier geen ozonlaag, dus je verbrand veel sneller dan ergens anders. Daar hadden wij alleen niet zo goed over nagedacht en daardoor liepen we rond als twee kreeften.
Zaterdag hebben Jonas en Caroline ons meegenomen naar de 'container mall'. Na de aardbeving, nu vier jaar geleden, stond er vrijwel niets meer overeind. Vrij snel hebben de mensen hier gekleurde containers neergezet en daar winkeltjes van gemaakt. Het weer was prachtig, mensen maakte muziek, zaten op terrasjes en slenterden wat rond tussen de containerwinkeltjes. Tegenover de container mall zat het 'Earthquake museum'. Keimpe en ik hebben daar gekeken en dat was enorm indrukwekkend. Ik merk steeds weer dat het nog heel diep zit bij de bewoners van Christchurch en iedereen heeft zijn eigen verhaal. Het heeft veel meer impact gehad dan ik van tevoren dacht. 's Avonds hadden we een buurt barbecue, bij een stel verderop in de straat. Hartstikke gezellig. De mensen hier zijn erg vriendelijk en daardoor voel je je als buitenlander heel welkom. Kortom: een zeer geslaagde avond.
Op zondag zijn we even naar een winkelcentrum geweest. Daar hebben we even koffie gedronken en wat gewinkeld. Toen we weer thuis waren, mochten Keimpe en ik de mountainbikes lenen die hier in de garage staan. Dat was super tof. Het is echt een mooie plek om te gaan mountainbiken.
Het waren hele fijne en leuke eerste dagen. Ik voel me hier enorm op mijn plek en het voelt nu al als een thuis. Ik heb veel zin in de rest van de drie maanden. We gaan er wat moois van maken!
-
25 Februari 2015 - 10:36
Annelieke:
Klinkt helemaal mooi! geniet van de komende 3 maanden!!
Xxx -
25 Februari 2015 - 18:48
Ria Schotman:
Wat een belevenis aan de andere kant van de wereld. Geniet ervan. En blijf natuurlijk mooie verhalen schrijven dan genieten wij met je mee. Succes. -
25 Februari 2015 - 20:36
Ineke En Paul:
Leuk verslag van je eerste dagen aan de andere kant van je de wereld. Ben benieuwd naar de rest van de komende 3 maand.
Heel veel plezier en geniet ervan !!
Liefs -
25 Februari 2015 - 21:38
Monique En Marc:
Ha, het is dus gelukt om op de site te komen. Veel plezier in de komende maanden en geniet van deze onvergetelijke ervaring. Kus van ons allemaal -
26 Februari 2015 - 09:47
Ad En Wi:
leuk om te lezen dat alles goed en gezellig is. wij blijven je volgen. lieve groeten van ons. -
26 Februari 2015 - 16:04
Opa Coen & Oma Ria:
Hallo lieve Esther, vandaag boerenkool gemaakt, maar iets teveel want je bent er niet! Dus houden we wat over. We missen je heel erg maar wensen je heel veel plezier in NZ. -
27 Februari 2015 - 22:26
Ria En Bert Konings Beneden Leeuwen:
Na het lezen van je eerste indrukken en je lange reis lijkt het ons fantastisch om aan het begin te staan van een onvergetelijke ervaring.
Naast stage en studie zal er zeker tijd zijn voor ontspanning en gezelligheid. Dat zombie-aanzien zal dan snel verdwijnen.
Wij wensen de Dutchies een fijne tijd, maak er iets moois van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
